De bodem opbouwen

Wanneer een (weide-)grond jaar in jaar uit begraasd is en met kunstmest opgejaagd, is er weinig bodemleven over. En die hebben we juist zo nodig om voedingsstoffen om te zetten in stoffen die plantenwortels op kunnen nemen. Daarom ons twee-sporenbeleid; het grasland laten afsterven door af te dekken zodat gras met haar wortels voeding wordt voor het bodemleven en compostbedden bouwen met micro-organismen, bodemleven en voeding.

We dekken het gras af met karton, zo krijgt het geen licht meer en zal het uitgeput raken. De laag fijngezeefde keurcompost is rond de 15 cm dik en vormen de groente-teeltbedden. Deze zijn 1,20 bij 20 meter en behoeven in de toekomst alleen nog een dun laagje verse compost. Tussen de bedden zijn houtsnipperpaden zodat de oogsters met droge voeten kunnen gaan oogsten.

Zoveel vliegen in één (arbeidsintensieve) klap!?

Dat nou ook weer niet….

De talrijke kruipende boterbloemen laten zich letterlijk niet op de kop zitten, met lange stelen wurmen ze zich naar het licht. Wat een kracht!  Omdat deze bloem licht giftig is, hebben de paardjes  al die jaren er keurig omheen gegraasd.

Maar met een luchtigere bodem in de toekomst zal de waterberging verbeterd worden en zullen  deze bloemen het alleen nog bij de sloot prettig vinden.

En deze rakkers die onze sla-plantjes omknagen?

Ritnaalden, de larve van de kniptor.  Hongerige jongens, het wordt hoog tijd dat de kippen komen!

Tot de volgende keer,

Mariken de Nooy